شهر هڪ وڏو بورچيخانو آهي
جنهن تون ڪُنيءَ وانگر رهين ٿو
هميشه ڇرڪيل ڊڪندي لڪندي
پر خوش آهين
تون پنهنجي اندر جي ڀت تي
ڪِرڙي وانگر چنبڙيل رهين ٿي
ميڪ اپ تنهنجي جسم مٿان هڪ ٻيو جسم آهي
تنهنجي ڇاتي ٻه ٿوهي اُٺ جي پٺي آهي
رستي جي وٽ سان ڦُٽل اي شهري ڇوڪري
تنهنجي خوابن واري شهزادي جي چمڙي
نون وٽن واننگر کڙڪائي ۽ رنگين آهي
جنهن کي پيرن بدران ڦيٿا آهن
هو تنهنجو پرس داتا آهي
جنهن جي ٻٽونءَ ما تون نڪرين ئي نٿو
پيزا تنهنجو سج ۽ برگر چنڊآهي
تون اها مڇي آهين
جيڪا ڪي ايف سي جي ڪُنڊيءَ ۾ ڦاسي ٿي
تون ڪاڪروچ ڪلچر کان متاثر
هائبرڊ نسل منجهان آهين
تنهنجي دل ٿري ڊي پرنٽر جي ذريعي تيار ٿيل آ
تنهنجي دماغ ۾ سرمائيدار وائرس جيان واسو ڪري ويو آهي
تنهنجا سڀ فطري سافٽ ويئر ڪرپٽ ٿي چُڪا آهن
جي اڃا به پنهنجي بقا چاهين ٿي ته
ٻولي ۽ مٽيءَڏانهن موٽ کاءُ
ثقافتي فضا ۾ وڏا وڏا ساهه کڻ
وڃ پنهنجي ماءُ کان پُڇُ
ان تنهنجو ناڙو ڪٿي پوريو آهي
پنهنجي ننڍپڻ کي کوٽي ڪڍ.
*.*