مان ڪٿي به هجان
تنهنجي محبت
مون کي بوريت وانگر
ورائي ٿي وڃي
بيماريءَ جهڙي بي آراميءَ جيان
تون ڪٿي به سڪون سان
ويهڻ نٿي ڏين
انهيءَ سڀ جي باوجود به
مان توکي ائين سوچيندو آهيان
جئين ماڻهو مزي مزي سان
ڪن کوٽيندا آهن
ويٺي ويٺي
مان ائين تو سان گڏ گذارڻ جا پهه پچائيندو آهيان
جيئن ماڻهو پنهنجي ڌُن ۾
نَهَه صاف ڪندا آهن
۽ پنهنجي وچ ۾ آيل رڪاوٽن کي
*.*