ڪيئن اڪيلي نڪتي آهين!؟
سڄڻي ڪنهنجا پور پچائي،
من ۾ ايڏا مچ مچائي،
چوٽا تيل ڦُليل سجائي،
چيٽ اکين ۾ ڄڻ ته سمائي،
چانڊوڪي سان چاھ رچائي،
ريءَ سهيلي نڪتي آهين!
ڪيئن اڪيلي نڪتي آهين؟
مُک تي هلڪا ٽهڪ سجائي،
رنگ برنگي ڪپڙا پائي،
۽ ٻيو ماٿي-تلڪ لڳائي،
ويندڙ وقت جي واڳ ورائي،
اوڙي پاڙي واس ورهائي،
ڄڻ ته چنبيلي نڪتي آهين.
ڪيئن اڪيلي نڪتي آهين؟
تنهنجي ديد وِڌو آ گهائي،
سڀ ڪو تنهنجا دڳ واجهائي،
سڀ ڪنهن سيني آڳ لڳائي،
هر ڪنهن دل ۾ دود دکائي،
ڳوٺ سڄي جا ڳڀرو گهائي،
او البيلي! نڪتي آهين.
ائين ڳهيلي نڪتي آهين؟!
ڪيئن اڪيلي نڪتي آهين؟
ايئن اڪيلي نڪتي آهين؟!