منهنجو نانءُ وٺي،
ڇاتون سوچيندي آن؟
مون جيئن ڪڏهن اوچتو،
آڌيءَ رات اُٿي.
ڇا تون سوچيندي آن؟
جيڪي توڏي مون لِکيا،
منهنجا خط پڙهي.
ڇا تون سوچيندي آن؟
سڄڻي! پنهنجي نانءُ سان،
منهنجو نانءُ لکي.
ڇا تون سوچيندي آن؟
تنهنجي گهٽي ۾ وئي.
ڪنهنجي شام لڙي.
ڇا تون سوچيندي آن؟
لڪي لڪي لوڪ کان،
هانءُ تي هٿّ رکي،
ڇا تون سوچيندي آن؟