رهياسين”ڀٽائي” جي ڀر ئي رهياسين،
سدا سونهن سان همسفر ئي رهياسين.
نه پنهنجو اَجهو ڪوئي ڳولي سگهياسين،
سدائين ٻين لئه ڇپر ئي رهياسين.
اسان پنهنجي نيڻن ۾ لُڙڪن جو هڪڙو،
ٻَڌي خوبصورت شهر ئي رهياسين.
لڳل ڪوئي ڪَتبو، نه ڪائي سُڃاڻپ،
ڦٽل ڄڻ ته ڪائي قبر ئي رهياسين.