شاعري

روشنيءَ جون اکيون

ڪتاب ”روشنيءَ جون اکيون“ ڀلوڙ شاعر پريم پتافي جي شاعريءَ تي مشتمل آهي.

‘پريم پتافيءَ’ جي شاعريءَ ۾ ڪيترين ئي محرومين جو درد جهلڪي ٿو، اُهي محروميون هُن جون ڪي ذاتي ناهن، اقتصادي، سماجياتي، نفسياتي، شخصي ۽ جبلي تجزيو ڪنداسين ته خبر پوندي ته اُهي محروميون سموري سنڌي قوم جون محروميون آهن.
  • 4.5/5.0
  • 6922
  • 806
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • پريم پتافي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book روشنيءَ جون اکيون

ڌار توکان نه ڪو پَل جِئي ٿي پئي،

ڌار توکان نه ڪو پَل جِئي ٿي پئي،
دل لڳي آ، تڏهن دل جلي ٿي پئي.

هن ڪچي اوڏڪي ڪوٺڙي جي اندر،
هڪ بتي آ، جا ڪنهن کي سڏي ٿي پئي.

منهنجي سامهون پرين! تنهنجو چهروئي آ،
ديد جاٿي به منهنجي وڃي ٿي پئي.

آءٌ اڳتي وڃان ٿو پيو هيڪلو،
راھ مان راھ مون کي ملي ٿي پئي.

ڪالهه ويو جو هِتان آھ ڪوئي لڏي،
سار اُن جي ۾ وستي رُئي ٿي پئي.