ڀري گُلن- جهولڙيون
سنڌ سڄي آئي
سِنڌو تنهنجي مانُ ۾.
کڻي بيت ‘لطيف’ جا،
‘اياز’ جي وائي.
توسان ساهه- پَساهه ۽
توسان سَرهائي.
پَسون ساڳيون ڇولڙيون،
هر ڪنهن هي وائي.
تو ۾ جيڪا تِک هُئي،
اڄ نه اُها ئي.
تنهنجا وارث ڪيترا،
جاڳيا هِن جا ئي.
ڪري ساڻ عقيدتون،
۽ ٻيو نهٺا ئي
سِنڌو تنهنجي مانُ ۾.