اوهان لئه اُداسي اسان جون اکيون،
صبح توڙي سانجهي اسان جون اکيون.
سندءِ نيڻ ڪينجهر سندءِ آر نُوري،
بڻيون ڄڻ ‘تماچي’ اسان جون اکيون.
سدا نيڻ آلا، سدا ويس گيڙو،
اٿئي يار جوڳي اسان جون اکيون.
سڄي سنڌ پنهنجي بدن جان لڳي ٿي،
اِنهيءَ ۾ ڪراچي اسان جون اکيون.
لڳي روح ‘امداد’، ‘اُستاد’ پنهنجو،
‘اياز’ ۽ ‘ڀٽائي’ اسان جون اکيون.
____
امداد حسيني ـ اُستاد بُخاري ـ شيخ اياز.