ڪي پَل روڪي هُن کي ڪوئي
ريل جيان ڊُڪندو
سِج پرانهين پار وَڃي ٿو
شايد سڏ ‘ميهر’ جو هن کي
‘سُهڻي’ جان لڙهندو
سِج پرانهين پار وَڃي ٿو
ڪِرڻا ڪِرڻا نيڻ ڪري ۽
ڌرتي کي چُمندو
سِج پرانهين پار وَڃي ٿو
تَن کي ڏاڍو تاءُ ڏَئي ڇو؟
لُڪ جيان لڳندو
سِج پرانهين پار وَڃي ٿو
ڪَنهنجي ڳولا ۾ نِڪتو آ
ڪنهنجو ڏس پڇندو
سِج پرانهين پار وَڃي ٿو