وري خوبصورت وڻي ڇوڪري آ،
وري دل جي مالڪ بڻي ڇوڪري آ.
اسان جي اکين ۽ اسان جي دلين تي،
وئي نيٺ ڌاڙو هڻي ڇوڪري آ.
اکين کي به لُڇ پُڇ ۽ دل کي به اُڻ تُڻ،
نئين تانگهه ڪنهن ۾ تڻي ڇوڪري آ.
سڄو روح ٿي ويو آ ٿڌڪار منهنجو،
ٿڌي مينهن جي ڄڻ ڪڻي ڇوڪري آ.
نه سينگار سُرمون نه ٻانهن ۾ گجرا،
ڏيڻ ڀُلجي ويئي ڦڻي ڇوڪري آ.
نِسورو گناهن جو هي ديس سارو،
اڙي ماءُ! تو ڇو ڄڻي ڇوڪري آ؟