ڪٿي پاڻ روڪي سگهيا هون پرين!
وري تنهنجي پاسي هليا هون پرين!
کڻي سار تنهنجي، سکر جون گهٽيون،
اسان رات ساري رليا هون پرين!
اوهان جي بدن تي جا گُذري هُئي،
سڄي رات چنڊ تي رهيا هون پرين!
سڄو ڏينهن رولي ڪي يادون اسان،
لڙي شام جو گهر وَريا هون پرين!
سڄي عمر تنهنجي طوافن ۾ وئي،
اسان ڀي ته ڪيڏا چَريا هون پرين!