تاريخ، فلسفو ۽ سياست

ادبي تاريخ تعلقي لَکِيءَ جِي

محمد شريف”شاد“ سومري صاحب ”ادبي تاريخ تعلقي لکيءَ جي“ لکي نہ فقط پنھنجي علائقي جي ادبي حيثيت ۽ اهميت کي اجاگر ڪيو آهي، پر هڪ اهڙي تاريخ جوڙي آهي جنهن ۾  ماضيءَ جي ادبي سرگرمين جي عروج ۽ زوال جا انيڪ داستان بہ ملن ٿا تہ هڪ اهڙو تاريخي ذخيرو بہ ملندو، جنھن کي پڙهندي اکيون حيرت جو بت ضرور بڻجنديون ۽ يقينن ان پٺيان سائين پروفيسر محمد شريف”شاد“ سومرو جي سوين راتين جا اوجاڳا، اهم ادبي شخصيتن ڏانهن باربار پنڌ ۽ پڇائن سميت پاڻ پتوڙڻ جي جذبي تحت مختلف ڪتابن جو ورد بہ شامل آهي. پاڻ هن ڪتاب ۾ اها ڀرپور ڪوشش ڪئي اٿن تہ ادبي خدمتن جي حوالي سان بنا فرق جي ڪنھن جو بہ ٿورو  حصو رهيو آهي تہ ان جو تذڪرو ضرور شامل هجي.

Title Cover of book ادبي تاريخ تعلقي لَکِيءَ جِي

شمس الدين “شمس” (جنم: 1945ع):

شمس الدين “شمس” (جنم: 1945ع):
شمس الدين ولد محبوب علي ڀيو، متخلص “شمس” پنهنجي آبائي ڳوٺ ڏهر لڳ چڪ ۾ پهرين ڊسمبر 1945ع مطابق 25 ذوالحج 1365هه تي ڇنڇر ڏينهن تولد ٿيو، سندس شروعاتي تعليم پنهنجي ڳوٺ ۾ ٿي. سندس تعليم بي.اي، بي ايڊ آهي ۽ خاص مشغلو نعت پڙهڻ ۽ مولود ٺاهڻ آهي چڱو شاعر آهي شاعري جي شروعات 1978ع کان ڪيائين ڪيترو ئي ڪلام چيو آهي، غزل، ڪافي، مولود ۽ ڏوهيڙا جهڙين عام صنفن تي طبع آزمائي ڪئي آهي. پاڻ گورنمينٽ هاءِ اسڪول چڪ ۾ استاد هو، ننڊي هوندي کان ئي لاڙو ديني ڪمن ڏانهن هوس، جنهن ڪري انهن جو اثر گهڻو آهي. سندس ڪنهن به ادبي جماعت سان واسطو نه رهيو آهي، اڪثر تنها رهندو آهي، ان ڪري سياسي، سماجي، ادبي سرگرمين ۾ حصو نه ورتو آهي، سندس شاعري ۾ مجاز به ملندو ته درد هجر ۽ فراق جون ڳالهيون به ملنديون ته حضور ﷺ جي شان ۾ چيل مولود به نظر ايندا. کيس شاعري جي فن جي سٺي ڄاڻ آهي. پاڻ تعليم کاتي مان 30 نومبر 2005ع ۾ رٽائر ٿيو. ۽ ذاتي ڪاروبار شروع ڪيائين. نموني طور سندس ڪلام هتي ڏجي ٿو.
ڪـــافـــي
مــــٺـــا آءُ مـــون ڏي ڪـــري مـــهــربــانــي،
ضـعـيـفـن جـي ڪئي تو ضايع زندگاني.
ايـڏو ڇو ٿا مون کان گهڻو ڏور گهاريو،
ڪـڏهـن ڪـونه آهـي اوهـان کـي وساريو،ڌ
جــلائــي ڇــڏي ٿــي مــنــهــنــجــي جواني.
سـري ڪـيـن منهنـجـي اوهان ريءَ پيارا،
غـمـن ۾ گـذاريـان اونـهارا توڙي سيارا،
هــلــي آءُ هــيــڪـر ڪــري حــڪــمــرانــي.
پنهنجو “شـمـس” جـانـي، ڇـڏيــو وسـاري،
نـاهـي ڀــروســو ڪــو مـتـان مـوت مـاري،
مــڃــي ســون اوهــان جي هـردم يـارانـي.(3)


ڏوهـــيـــڙا
مـنـهـنـجـي هـن حـال هــيــڻـي جـي، خبر خدا ٿو ڄاڻي،
آڻــي عــشــق بــيــهــاريــــو مــوت کــي، اڄ يـا سـڀـاڻـي،
طلب تـنـهـنـجـي تــــن ۾ آ، جــا، تــوڏي ٿــي سـتـائـي،
ائـيـن پـيـار پـيـڙيـو، جـيـئـن سـرنـهـن مـنـجـهـه گهاڻـي،
وڏي سڪ سرس ٿـــي، نه ٿـــي ڪـــــو ســــڃـــاڻـــي،
آءُ عجيبن تون هاڻي، ڪري قـرب هن“شمس” تي.(4)