موريو مهر (جنم: 1954ع):
موريو ولد محمد ايوب متخلص “موريو” پنهنجي ڳوٺ صادق جي وانڍ” ۾ پهرين سيپٽمبر 1954ع مطابق 2 محرم الحرام 1374هه تي اربع ڏينهن پيدا ٿيو. شروعاتي تعليم پنهنجي آبائي ڳوٺ صادق وانڍ ۾ حاصل ڪئي. پنج درجه سنڌي پاس ڪيائين. سندس شعر و شاعري خاص مشغلو آهي. 1982ع کان شعر چوڻ شروع ڪيو. شاعري ۾ استاد وغيره ڪونه ڪيو آهي. معاشي گاڏو گهلڻ لاءِ دوڪانداري ڪندو آهي. پاڻ ڪافيون ۽ ڏوهيڙا چيا آهن جن ۾ عشق، محبت، درد هجر ۽ فراق سمايل آهي. سندس قلمي مواد پاڻ وٽ محفوظ آهي. شاعري ڇپيل ڪونه آهي. گمنام زندگي گذاري رهيو آهي. ادبي تنظيمن سان لاڳاپو ڪونه اٿس. سندس ڪجهه ڪلام نموني طور هيٺ ڏجي ٿو.
ڪـــافـــي
سـڪـندي ٿيڙم تو لئي سال، هاڻي ڏسي وڃ منهنجو حال،
محبت جي آ ماڻهن ۾، تـنـهـنـجـي مـنـهـنـجـي محب مقال.
ڦــاٽــل دل کـي ڦــاڙن ٿــا وسـائـن ٿـــا وريـــو،
ڦـر جـي مان فـقـيـر ٿــيــڙس، چــون مــون کي ٿـا چـريـو،
جـــانـــب هــــت آ جــيـــئـــڻ جـــــــــنـــــــــجال.
عــشــق جــو عــارضو اهــڙو اڻــاگــو، ڄــڻ نــٿــو ڪـو ڄاڻي،
گــولــيءَ جــو وارو گــهــوڙو چـاڙهـي، تـيـز هـڻـي ٿـو تـاڻـي،
بـــرهه بـــنــدوق جــو نـــــيــــنـــهــــن ۾ نـــال.
رات وئــــي روئــــنــــدي ڏيــنــهــن ڏکــن ۾ روڄ رڳــو راڙو،
دانـهـون ٻـڌي هـن درد مـنـهـنـجي جون پڇڻ آيو سڄو پاڙو،
“مـــوريـــل” آ تنهنجو موئن مثال.(17)
ڏوهــــيــــڙو
مـون کي سـڪ سـڄـڻ جـي، جـيـئـن مارئي کي ملير،
مٺـي مـحـبـت مـحـبـوب جي جيئن کنڊن منجهه کير،
پـريـن تـنـهـنـجـي پـسـڻ جي اٿـم انـدر مـنـجـهه اڪير،
“مــوريـل” کـي تـنـهـنـجي مـحـبـت جا پلپل پون پور،
ڏئـي جـيءَ جـگـر کـي جـهـيـر، پـو دور رهين ٿو دلربا.(18)