مـــحـــمــد هــارون “ امــرت ” (جنم: 1948ع):
محمد هارون ولد محمد لائق چنو،پنهنجي آبائي تاريخي ڳوٺ ٽنڊوعلي شير ۾، ڏهين جون 1948ع مطابق 2 شعبان 1367هه تي خميس ڏينهن جنم ورتو. شروعاتي تعليم، ٽي درجا ڳوٺ ٽنڊي علي شير ۾ ئي ورتي پوٰءِ چڪ جي پرائمري اسڪول مان پنج درجه پاس ڪيا. ۽ مئٽرڪ به هاءِ اسڪول چڪ مان ئي پاس ڪئي، 1978ع ۾ بي_ اي جو امتحان ۽ ايم _ڊي 1978ع ۾ امتحان پاس ڪيو سندس خاص مشغلو. مصوري ۽ ادب آهي. سنڌ جو ڄاتل سڃاتل اديب ،شاعر ۽ مصور آهي، پاڻ ڪنهن به تعارف جو محتاج نه آهي. پاڻ 1976ع کان شاعري جي شروعات ڪئي آهي سندس قلم مان ڪيتريون ئي ڪوتائون ۽ رچنائون نڪري نروار ٿيون آهن. جيڪي سنڌ جي مختلف رسالن ۾ شايع ٿيون آهن جن مان “حوازاديءَ لاءِ” سنيل چڪوي جي نالي سان فڪر مهراڻ سالياني مئگزين ( 81_1980ع) گورنمينٽ ڊگري ڪاليج سکر ۾ شايع ٿي . مضمون “ايمانداري “ ۽ چمڪندڙ ستارا رسالي ۾، جنهن جي ترتيب چانڊئي امير احمد “ امير” ڏني آهي. اداري روشن ادب سڪرنڊ ڇپائي پڌرو ڪيو . چنه محمد هارون تارڪه جي نالي سان شايع ٿيو. ان کان سواءِ مصوريءَ جون ڪاوشون به ڪيترن ئي رسالن ۾ شايع ٿيون آهن ۽ شاعري “امرت” تخلص سان ڇپجندي رهي آهي.
سندس شاعري ۾ قومي رنگ نمايا نظر اچي ٿو. پاڻ هڪ بي باڪ شاعر ۽ اديب آهي لکڻين ۾ سنڌ واسين ۽ سنڌ ڌرتيءَ سان پيار سمايل آهي. پاڻ العزيز ادبي انجمن چڪ، چڪ ادبي سنگت (چاس)، شاهه لطيف لاءِ ئبريري چڪ ۽ سنڌي ادبي سنگت چڪ جي شاخ جو پايو وجهندڙن مان هڪ آهي. پاڻ ترقي پسند اديب، مصور ۽ شاعر آهي، جنهن ڪري جديد ادب ۾ نون لاڙن۽ رجحانن جو زبردست حامي رهيو آهي. چڪ جي ادبي حلقي جو روح روان ۽ ادبي سنگت،چاس جو اهم ڪردار آهي پاڻ چڪ جي نوجوانن ۾ ادبي روح ڦوڪي ادبي ماحول کي وڌايون ۽ ويجهايو آهي. چڪ جي تقريباً سڀني نوجوانن جو هر لحاظ کان استاد آهي ادب هجي يا اسڪول ٻنهي ۾ استاد رهيو آهي. هن وقت ڊرائنگ جو استاد آهي. ايم ـــــــ ڊي جو امتحان پوري سنڌ ۾ پهرين پوزيشن ۾ پاس ڪيل آهي. بي انتها صلاحيتن جو مالڪ، هر وقت ڪم ۾ مشغول. اسڪول، لائبريري يا گهر، جتي ڪٿي رڌل نظر ايندو. سندس قلمي مواد ڪافي آهي. ٻه ته شاعري جا مجموعه آهن. جن کي مڪمل ترتيب ڏنل آهي. هڪڙي ڪتاب تي ته نالو به رکي ڇڏيو آهي، جيڪو 1984ع ڌاري لکي پورو ڪيو. پاڻ ڪيترن ئي صنفن تي طبع آزمائي ڪئي آهي. سندس شاعريءَ جو ڪتاب “ڄڀون ڄر ڄراٽ” جيڪو جلد منظر عام تي ايندو.ان کان علاوه مضمون ۽ ڪهاڻين جو ڪتاب تيار آهي. پاڻ مهربان، شفيق، هڏ ڏوکي ۽ همدرد انسان آهي. نهايت حساس دل انسان آهي. سندس شاعري فني ۽ فڪري لحاظ کان شاندار آهي. پاڻ ڊرائنگ ماستر طور، تعليم کاتي مان نائين جون 2008ع ۾ رٽائرمينٽ ورتي. جنهن کان پوءِ پنهنجي مصوري ، تصنف ۽ تاليف جي ڪم ۾ رڌل آهي. سندس شاعري نموني طور هيٺ ڏجي ٿي. “چنه قبيلو تاريخ جي آئيني ۾”، تحقيقي ڪتاب لکي رهيو آهي.
غـــــزل
سپنا پنهنجا ڪهڙا ڀـي هن، ڌرتـي تـوکان ڌار نـه ٿـيـا هـن.
ڪونڌر جيڪي گوءنچ گلن جا، پـــيــدا تــن ۾ خار نه ٿـيا هن.
کـرڙي، ٽـوڙي عـشـق عـلامت، ڪـهـڙاڪهـڙا وار نه ٿـيا هن.
ويرن جي وهواند جنهن سان، پنهنجا سـي ئي يار نه ٿيا هن.
جن به لٽي آ منهنجي ڌرتي، پـنهنجي هيئن جا هار نه ٿيا هن.
پٺتي جن ڀي موٽ ته ڪئي آ، ڌرتيءَ جا سـي ٺار نه ٿيا هن.(8)
بــــــيــــــت
ســــاڳــــيــــو سِــــٽ ســــواد،ســــوئـــي ســـاز آواز،
جـــاڳـــيـــو جـــيءُ ايـــاز، مـــهـــڻـــا مـــوکـــي آيـــو.
ڄــڀــون ڄــر ڄــراٽ ، مـنـهـنـجـي هـر هڪ سِـٽ،
وڌي تـــن پـــوسِـــٽ، ڀــيــلــيــو جـن آ ڀــونءِ کـي.(9)
جيـسيـن ڏولاوا ڏيـهـه ۾، بـيـت اوتيندو سانءِ ،
گهٽي ماريندو سانءِ ، جهونگاريندي جيءَ مان.
جـيـسـيـن ڏولاوا ڏيــهــه ۾، لــکــان غــزل گـيـت،
پـوئـيـن ڏئـي نه ڳـيـت، ڳـٽ نه لهي ڳچيءَ مان.(10)
وائـــــــي
ڌڻ اچي ٿو ڌوڪـيـدو! پــيـهـر پــنــهــنـجـو پــخــتــو ڪر.
ڪاريـهر جان ڦـوڪـون ڏيـنـدو، پـيـهـر پنهنجو پختو ڪر.
جوش جنون سان جوئي ايـنـدو، پـيـهـر پنهنجو پختو ڪر.
رک نـظـر تـون، ايـنـدو ويـنـدو، پـيـهـر پـنـهـنـجـو پـختو ڪر.
اچـڻو ڀـونءِ کي ڀلـيـندو، پـيـهـر پنهنجو پـخــتـو ڪر.
اک پٽ! هل تون ڌيان ڌريـنـدو، پيهر پنهنجو پختو ڪر(11)