نـــذيـــر “رمـــز” (جنم: 1960ع):
نذير احمد ولد شمس الدين سومرو متخلص “رمز” پنهنجي شهر چڪ ۾ 6 نومبر 1960ع مطابق 16 جمادالثاني 1380هه تي آچر ڏينهن پيدا ٿيو. شروعاتي تعليم ۽ ثانوي تعليم چڪ شهر ۾ حاصل ڪئي ۽ ايم. ايس سي (شماريات) ٿيل آهي. ادب پڙهڻ خاص مشغلو آهي. ۽ موسيقيءَ سان بيحد لڳاءُ اٿس. آزاد نظم جو بهترين شاعر آهي. کيس سياسي ۽ ادبي مطالعو ويسع آهي. پاڻ 1982ع کان نظم لکڻ جي شروعات ڪئي. ڪجهه مضمون به تحرير ڪيا آهن. سنڌي ادبي سنگت جون محفلون سندس استاد آهن. لکڻيون سستيءَ سبب شايع ٿي نه سگهيون آهن. حالانڪه ادبي تنظيمن توڙي ٻين سماجي ۽ سياسي تنظيمن سان واسطو رهيو آهي. پاڻ هڪ ڪامياب مترجم به آهي. ڌارين ٻولين مان ڪجهه مضمون ترجمو ڪيا آهن. سنڌي ادبي سنگت شاخ چڪ جو ميمبر ۽ چڪ ادبي سنگت (چاس) سان لاڳاپيل آهي. سندس نموني طور هڪ آزاد نظم هيٺ ڏجي ٿو:
آزاد نـــظـــم
يـــــاد جـــــي ويـــــر جـــــو آئـــي،
ســــــاڻ تــــــون بــــــه آئــــــيـــــــن،
۽ گڏ، ساٿي قافلي وارا به آيا،
جــــــن ســــــان نــــــاتـــــا هـــــئـــــا.
جـن سان ڏيـنـهـن ڪـاٽـيـا هـئـا،
اهـــي جــوش پــرجــوش نــعــرا،
جن سان روح ۾ مانڌاڻ مچندي هئي،
جــٿــن جــا جــٿــا نــڪــرن پـيـا،
نئين سج جي ڳولها ۾ ڦتڪن پيا،
هـر نـئين سج جي ڪرڻن جو،
ڄــــڻ آواز هـــو پـــرڀـــات جـــو،
ذهن جي چمن ۾ روز گل پئي ٽڙيا،
مون سمجهيو هو، ڪجهه ڄاتو هو،
سچ جي ساٿ جو مون کي ڪاٿو هو.
پـوءِ سـپـنـا ٽـٽـا، تـعـبـيـر ٽـٽـي،
هـــــن جـــــي چـــــائــــنــــٺ تــــي،
تاريڪ حلقن جا گهيرا وڌندا ويا.
مان بي حس بڻجي ڏسندو رهيس،
پنهنجي تقدير جو فيصلو، لکندو رهيس.
تنهائي جا سور سيني ۾ سانڍي،
پــولار ڏانـهـن ويـنـدو رهـيـس.
اڻـٿـڪ سـفر، ذلتون، تهمتون،
نه منزل نه مقصد، بس بي چين روح جو سامان هو.
وقــت هــلــنــدو رهـيـو، پـنـهـنـجـي مـسـتـيءَ ۾ مـگـن،
الائي ڇو؟
اڄ ڳـاڙهـو آهـي، سـارو گگن!(34)