بي لوث شخص
گل ڪونڌر
يوسف سنڌي، سنڌي ادب جو اهو جاکوڙي شخص آهي جنهن تخليق ۽ ترجمي جي ذريعي سنڌي پڙهندڙن کي گهڻو ڪجهه ڏنو آهي. يوسف سنڌيءَ ادب جي ڪنهن هڪ صنف جي چونڊ ڪرڻ بجاءِ، جڏهن جنهن صنف جي ضرورت محسوس ڪئي آهي ان تي طبع آزمائي ڪئي آهي. هونءَ به اڄ جي جديد دؤر ۾ هر تخليقڪار کي هڪ پاسائين بجاءِ گهڻ پاسائون هئڻ گهرجي. يوسف سنڌي جتي سنڌي ڪهاڻيءَ جي دنيا جو هڪ سٺو نالو آهي، اتي ئي سندس ڪيل ترجما به سنڌي پڙهندڙن لاءِ تمام گهڻي اهميت جا حامل آهن.
يوسف سنڌيءَ وٽ رسالي کي ايڊٽ ڪرڻ جو فن، جنهن ۾ پڙهندڙن جي خواهشن، پسند ۽ ناپسند کي سامهون رکڻو پوندو آهي. بهتر انداز ۾ موجود رهيو آهي.
يوسف هڪ پبلشر جي حيثيت ۾ به ڪتاب پڙهندڙن جي دلچسپين کان چڱيءَ ريت واقف آهي ۽ ان کي نظر ۾ رکندي هو سچائي اشاعت گهر دڙ جي طرفان ڪتاب شايع ڪندو رهيو آهي.
يوسف سنڌيءَ جي سنڌي ادبي سنگت سان وابستگي به انتهائي درجي تائين رهي آهي. جنهن سان ڀرپور انداز ۾ نڀائڻ جون ڪوششون ڪندو رهيو آهي ۽ سنگت جي ڪار وهنوار کي جديد دؤر جي تقاضائن مطابق هلائڻ لاءِ لاڳيتو جاکوڙيندو رهيو آهي. مطلب ته يوسف سنڌيءَ جو شمار به سنڌ، سنڌي ٻولي ۽ سنڌي ادب جي ترقيءَ لاءِ جهيڙيندڙ انهن شخصن ۾ ٿئي ٿو، جيڪي ڪنهن به لالچ ۽ لوڀ کانسواءِ، نيڪ مقصد جي منزل ڏانهن گامزن آهن.
] ماهوار ادب- نومبر 2002ع تان ورتل.[