مارڪيٽ ويليو
چيومانس، ”سچ ڳالھائڻ کان سواءِ ڪو ٻيو ڪم بہ ڪندو ڪر، نہ تہ بک مري ويندين!“
چيائين، ”سچ ڳالھائڻ کان سواءِ مون کي ٻيو ڪو بہ ڪم نٿو اچي!“
چيومانس، ”ڪو ڌنڌو روزگار بہ ڪر، ڳالھين سان پيٽ ناهي ڀربو!“
گامونءَ پڇيو، ”ڇا ڪيان مان؟“
ڪجهہ سوچي وراڻيم، ”ڪيترائي وزير مُشير تنھنجا واقفڪار آهن. ڪنھن وزير مشير کي نوڪريءَ لاءِ درخواست ڏي.“
ڪاوڙ منجهان مُنھن ۾ گُهنڊ وجهي چيائين، ”مان گامون آهيان، درخواستي دانشور ناهيان!“
مون کي پنھنجي غلطيءَ جو احساس ٿيو. گامونءَ جھڙي ماڻھوءَ کي اهڙي صلاح نہ ڏيڻ گهربي هئي.
گامون مون کي خاموش ڏسي مرڪي پيو. چيائين، ”وزيرن ۽ مشيرن جا ڪَنَ ڪوڙ تي هريل آهن، تنھن ڪري مون کي ڏسي، اهي پنھنجو رستو مَٽائي ٻئي طرف هليا ويندا آهن!“
چيم، ”تو وٽ ڪو ٻني ٻارو بہ ناهي، تنھن ڪري تون ڪو ڪاروبار ئي ڪر.“
گامونءَ کي منھنجي اها صلاح وڻي ۽ هن هاڪار سان ڪنڌ لوڏيو.
ڪجهہ ڏينھن کان پوءِ مليو تہ پڇيومانس،”تنھنجو ڪاروبار ڪيئن پيو هلي؟“
گامونءَ افسوس سان چيو، ”ايوانن کان فوٽ پاٿن تائين، سڄي ملڪ ۾ ڪوڙ ٿو وڪامي. اسان جي ملڪ ۾ سچ جي ڪا بہ مارڪيٽ ويليو ناهي!“