آخري ڏينھن
آفيس ۾ گڏ ڪم ڪندڙ سندس دوستن کي هن جي وفات جي ڏک سان گڏ اهو ڏک بہ ٿيو تہ، نوڪريءَ دوران گذاري وڃڻ سبب، اداري جي قائدي موجب سندس پونئيرن کي اهو مالي فائدو نہ ملي سگهندو، جيڪو هن جي زندگيءَ ۾ رٽائر ٿيڻ سان ملي ها!
ٻئي ڏينھن هن جو نوجوان پٽ، مري ويل پيءُ جي آفيس ۾ گڏ ڪم ڪندڙ، پيءُ جي دوستن سان گڏجي سندن باس سان مليو. سڀني گڏجي باس کي گذارش ڪئي تہ، اداري جي رڪارڊ ۾ مري ويل جي وفات هڪ ڏينھن پوءِ ڏيکاري وڃي، جيئن سندس پونئيرن کي مناسب مالي فائدو حاصل ٿي سگهي.
باس انڪار ڪندي چيو، ”هن جي موت جي تاريخ قدرت جي طرفان مقرر ٿيل هئي. مان ڪير ٿيندو آهيان هن جي مرڻ جي تاريخ کي تبديل ڪرڻ وارو... !“
باس جي انڪار کان پوءِ هن جو پٽ سخت ڏکارو ٿي هليو ويو.
ڪجهہ عرصي کان پوءِ هن جي پُٽ کي ساڳئي اداري ۾ فوتي ڪوٽا تي نوڪري ملي تہ، پُٽ خوشيءَ منجهان نوڪريءَ جو آرڊر ڏسندي چيو، ”چڱو ٿيو جو بابو پنھنجي نوڪريءَ جي آخري ڏينھن تي، آفيس ٽائيم پورو ٿيڻ کان اڳ ۾ مري ويو، جو مون کي نوڪري تہ ملي. جيڪڏهن مرڻ ۾ ٻہ ٽي ڪلاڪ دير ڪري ها ۽ آفيس ٽائيم پورو ڪري رٽائر ٿي وڃي ها تہ، مون کي تہ نوڪري ئي نہ ملي ها!“