ٽارچر سيل
ڪجهہ ماڻھو آيا ۽ گامونءَ جون اکيون ٻَڌي، کيس کنڀي کڻي ويا. ڊگهي سفر کان پوءِ، انھن گامونءَ کي پنھنجي صاحب جي اڳيان پيش ڪيو.
صاحب گامونءَ کي سمجهائيندي چيو، ”سچ ڳالھائڻ نہ ڇڏيندين تہ مارجي ويندين!“
گامونءَ ڊگهو ساھہ کڻي چيو، ”مان سچ نہ ڳالھائيندس تہ مري ويندس!“
صاحب گامونءَ کي وارننگ ڏئي آزاد ڪرڻ جو حڪم ڏنو. صاحب جا ماڻھو گامونءَ جي اکين تي پٽي ٻَڌي کيس سندس شھر جي ٻاهران ڦٽي ڪري ويا. گامونءَ پنھنجي اکين تان پَٽي لاهي ڦٽي ڪئي ۽ شھر ۾ داخل ٿيڻ سان ئي، اڳي کان وڌيڪ ڪَڙو سچ ڳالھائڻ شروع ڪيو.
ڪجهہ ڏينھن کان پوءِ شھر منجهان گامون گم ٿي ويو.
ٽارچر سيل ۾ سخت تشدد کان پوءِ گامونءَ جي زبان وڍي وئي. زبان وڍيندڙ گامون جي زبان کڻي ٽارچر سيل جو دروازو بند ڪري رهيا هئا تہ، گامونءَ ٻيھر ڳالھايو، ”توهان منھنجي زبان تہ وڍي سگهو ٿا پر تڏهن بہ مون کي سچ ڳالھائڻ کان روڪي نٿا سگهو!“
گامونءَ جي زبان ٻيھر وڍي وئي تہ گامونءَ وري بہ ڳالھايو، ”توهان ڪڏهن بہ مون کي سچ ڳالھائڻ کان نہ روڪي سگهندئو!“
گامونءَ جي زبان ڪيترائي ڀيرا وڍي وئي پر هو ڳالھائيندو ئي رهيو. ٽارچر سيل جي انچارج پنھنجي صاحب کي رپورٽ ڪئي، ”گامونءَ وٽ بيشمار زبانون آهن. انھن سڀني زبانن کي وڍڻ ناممڪن آهي!“
صاحب پنھنجي باس کي رپورٽ موڪلي، جنھن ۾ لکيل هو، ”گامونءَ کي آزاد ڪرڻ ۾ ئي اسان جي ڀلائي آهي، ڇو تہ اڄ جي دؤر ۾ زبان بندي ممڪن ناهي!“
گامون اڃان بہ ٽارچر سيل ۾ موجود آهي ۽ سچ ڳالھائي رهيو آهي!