موُن ڪُجھُه ڪَيو بِه تَه ناهي ليڪِن، زِندَگي شِرُ ٿي وئي
اِئَن بي سَبَبُ مُنهِنجيِ حَياتِ جيِ هَرَ گھڙي شِرُ ٿي وئي
چَرچا ٻُڌا هُئا سادگيءَ جا جَنهِنجي، خوُب هِتان هُتان
موُن سان مِلَندي ئي اُها پِڻِ ڇوڪري شِرُ ٿي وئي
دامَنَ ۾ هوُ سِجَ ڪيتِرا ئي لِڪائي ويٺو آهي، پَرَ
اَکڙيُن کي بَندِ ڏِسي سَموُري روشِني شِرُ ٿي وَئي
گُلَ گُلَ سان ناتو مُنهِنجو آهي پُراڻو پَرَ هي ڇا ٿِيو
هُن جي اَچَڻ سان چَمَنَ جي ته ڪَلي ڪَلي شِرُ ٿي وَئي