شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

خوابَ پُراڻا سبندو آهي

خوابَ پُراڻا سبندو آهي
دِل وِندرائي رَکندو آهي

دِروڻَ رُڳو آڱوُٺو وَرتو
آڱــر سان اُڀُ ڇُـهَندو آهي

آئيِني آڏو بيِٺو آ
مونکي ڏاڍو وَڻَندو آهي

ويسَـهُه واپَـس وَرَندو، واڻيا !
چَوَندي چَوَندي ڇُلندو آهي

دِلِ جي سوڙهي سوراخَ اَندَرِ
سُپنا ويڙهي رَکندو آهي

ڪيرُ چَوي ٿو موڳو آهي
وَرِ وَرِ ‘موڳو’ پَـڙهَندو آهي

ٻـيِرَ چَکي جاچيِندو ناهي
شَبري چَوَندو وَتَندو آهي