شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

روزُ رُئَڻَ وارو رُئي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي

روزُ رُئَڻَ وارو رُئي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي
اَکِ ۾ ڳوڙهو، پَرَ ڪِري نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي

هوُنئَن ٿِئي رانديِڪي لاءِ روئي روئي هيِڻو هوُ
ٻارُ کِلونا اَڄُ وَٺي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي

اُسَ تِکي آ، تيز هَوا آ، پوءِ بِه اَلائي
ڀِتِ تي ڪَپڙو ڪو سُڪي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي

گُنبَذَ ۾ موُن آوازَ ڏِنا وَر وَر، ليڪن
هِڪُ بِه پَـڙاڏو اَڄُ ٿِـئـي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي

خوُنُ ڏِيَڻَ وارا کوڙَ شَهَرَ ۾ آهِن پَـرَ
ڪَنهِن جو رَتُ هُن سان مِلي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي

سارو جيِوَنُ ٺوُٺُ رَهيو جَلدي ٻَـرَندو لاشُ
ڪو ڪانڌي تيِلي هَڻي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي