شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

پاڻَ کي ٿَڌِڙا ڪَڍَڻَ تي هَٿُ هِري ويو

پاڻَ کي ٿَڌِڙا ڪَڍَڻَ تي هَٿُ هِري ويو
لُڙڪَ اَکڙيُن جا اُگھَڻَ تي هَٿُ هِري ويو

زِندَگي پَنُ پَنُ ٿي ڇِڄَندي ئي رَهي ٿي
روزُ اَفسانا لِکَڻَ تي هَٿُ هِري ويو

توُن حَقيِقَتَ، مان حَقيِقَتَ پوءِ ڇا لءِ
خوابَ ڏوُرانهان ڏِسَڻَ تي هَٿُ هِري ويو

هاڻي هِڪَ هِڪَ شَئِه ورهايوُن پاڻَ ۾ ڪِئَن
تُنهِنجو مُنهِنجو بَس ڦُرَڻَ تي هَٿُ هِري ويو

آڱريوُن ٽيڏيوُن، سِڌيوُن ڪِئَن ٿي سَگھَن ٿيون
سُپنا سَڀُ ڦاٽَلَ سِبَڻَ تي هَٿُ هِري ويو

مُٺِ ڀِڪوڙي، مُٺِ ٿو کوليان، ڄَڻُ ڪَيان راندِ
ايِئَن آپي ۾ رَهَڻَ تي هَٿُ هِري ويو