هِڪُ هِڪُ ٿي ڏِسُ، اَرمانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي
اِئن دِلِ جا سَڀُ مَهِمانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي
ڪَنهِنجي آوازُ ڏِيَڻَ سان مَڙهَه جاڳي پيا
ڏِسَندي ڏِسَندي شَمشانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي
اَکڙيُن مان ٿوريوُن بوُندوُن ڳَـڙيوُن ڳِلَنِ تي
۽ پو دِلِ جا ويِرانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي
جادوُ هو اَمان جي صَندوُقَ اَندَرِ ڪو
پو، گھَـرَ جا سَڀُ سامانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي
آهَه ٻُڌي اَبهَمَ جي مؤتُ بِه روئڻَ لَـڳـو
ڇو نَه سَموُرا ڀَـڳـوانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي