شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

جَڳُ سَموُرو وَڃي مِلي، نَه کَپي

جَڳُ سَموُرو وَڃي مِلي، نَه کَپي
توکا دوُري اَلا سَکي، نَه کَپي

مؤتُ سُهِڻا ڪي رازَ کوليِندو
ايِنگھَه واري هيءَ زِندَگي نَه کَپي

روُحَ ۾ سوُنهَن ئي سَمايَل آ
چِمڪَندَڙُ چَهِرو روشني نَه کَپي

خوشبوُ آهي خيال ۾ هُن جي
باغ مان ڪوئي گُلُ، ڪَلي نَه کَپي

سادگيءَ هُن جي آ لُڀايو مَنُ
سُرڳ جي اَپسَرا پَري نَه کَپي

ساٿُ تُنهِنجو، ها ساٿُ تُنهِنجو بَس
مُڪتي نِرواڻُ ڇَڏِ چَري نَه کَپي

ڏي تَه دِلِ کولي نيِنهُن ڏي دِلبَرَ
قَطِرو قَطِرو ذَري ذَري نَه کَپي