شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

ڪا نَه ڪا روزُ ٿي هُجي ڀَڃ ڊاهَه

ڪا نَه ڪا روزُ ٿي هُجي ڀَڃ ڊاهَه
ذَهَنَ، دِلِ، خوابَ جيِ ٿِئي ڀَڃ ڊاهَه

مان سَموُرو ڪِٿي وَڃان ڪيئن چَئو!
ساڻُ موُن سان ٿي هيءَ رَهي ڀَڃ ڊاهَه

روزُ هوُ پِڻِ ٻيو ٻيو ٿو لَڳي
سڀني کي ڊاهي ٿي ڇَڏي ڀَڃ ڊاهَه

موُن تَه اِحِساسَ سَڀُ وِساري ڇِڏِيا
پوءِ اَندَرِ ڇو پَئي هَلي ڀَڃ ڊاهَه

چَهِري، چَپ، ڪَنَن، نِرِڙُ، اَکيُن نَڪَ ۾،
عُضوي عُضوي ۾ لِڪَلَ مِلي ڀَڃ ڊاهَه

يادِ، ديِدارُ ۽ ڇُهاءُ پريِن
چيِزَ هَرڪا وَڃي ڦري ڀَڃ ڊاهَه

جي مُڪَمَل ٿِئي ڪَڏَهِن ڪو ڪَمُ
ويٺي ويٺي وَري سُجھي ڀَڃ ڊاهَه