شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
  • 0/5.0
  • 4043
  • 797
  • 3 سال اڳ
  • 0
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس
سنڌ سلامت پاران
سنڌ سلامت ڊجيٽل بوڪ ايڊيشن سلسلي جو نئون ڪتاب ”مان ڀي اُتي هئس“ اوهان اڳيان حاضر آهي. هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي هن ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 00050, روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
ٿورائتا آهيون ڀڳوان ٻاٻاڻي صاحب جا جنهن ڪتاب جي ڪمپوز ڪاپي سنڌ سلامت ڪتاب گهر ۾ پيش ڪرڻ لاءِ موڪلي.


محمد سليمان وساڻ
مينيجنگ ايڊيٽر ( اعزازي )
سنڌ سلامت ڊاٽ ڪام
sulemanwassan@gmail.com
www.sindhsalamat.com
books.sindhsalamat.com
  ڪتاب جو مطالعو ڪريو
سنڌ سلامت پاران
شاعر جي واقفيت
سُڃاڻپ
ڏَئي هَٿُ اَگر ڪو ڇَڏائي، ٺڳي ٿيِ
موُن ڪُجھُه ڪَيو بِه تَه ناهي ليڪِن، زِندَگي شِرُ ٿي وئي
کپي فَقَطِ هِڪُ ڌوتي-ڪُرتو ڪيِئَن وَٺان
مان تَه آهِيان چَريو، مان تَه رَهَندُس چَرِيو
سانڍي ڪُجھُه بِه نَه رَکندو آهيان
ڳالهِه ڳالهِه تي کُلي کِلَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
وَري وَري ٿو ڪَري ساڳي ڳالهِه
هوُ ٺَهيِ پو وَري ٿا وِڙهَنِ پاڻَ ۾
اُسّ تِکي آ، ڇانوَ ٿَـڌي آ، ڪاڏي وَڃِجي
چِڻِنگ هَٿَن ۾ کڻي هَلي ٿو
دِلِ کي اُجِلو رَکندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي
چَئِنُ اَمَنُ ۽ ڀائيِچارو
خَريدي هَوائوُن ۽ وِڪِڻيِ ڇَڏي
مَهانگا سَڀُ وَکرَ بازار ۾ آهن
توُن بِه نَـقُلي گُلُ هُجيِن ها
ڇانوَ ٿَڌي، اُسَ تِکي لَـڳي ٿي
ڪا ڳَري شئِه کَڻان تَه سوُرُ ٿِئي
توُن سَنواريِن نَـٿو خود کي ڇا لَئِه
پاڻَ کي ٿَڌِڙا ڪَڍَڻَ تي هَٿُ هِري ويو
هِنَ کي هُنَ کي خود کي رکبو شَڪَ جي گھيري ۾
پَنهِنجي دِلِ کي پاڻَ سَتائِڻُ ڏوهُه تَه ناهي
لِڪَ ڇِپَ گـڏجي راندِ ڪَيوُن ها، ڏيِنهَن ڦِري ويا
روزُ رُئَڻَ وارو رُئي نَٿو ڪُجھُه ٿيو نَه هُجي
خوابَ پُراڻا سبندو آهي
ڀونءِ جي بدلي آسمان مِلي
هَر حَقيِقَت گلي لڳائي آ
مَهِلَ بي مَهِل زِندَگي گُـڙ مُـڙ
ذرا چَنڊَ سان نيڻَ مِلائي، موٽي آيا
روزُ دِلِ ذَهَنَ جي ٿِئي کِٽِ پِٽِ
هِڪُ هِڪُ ٿي ڏِسُ، اَرمانَ ٿِيا هيٺِ مَٿي
دِلِ ۾ ٿوري آگِه لَڳائي پاپُ ڪَيو
پَنهِنجا پَنهِنجَن ساڻُ وِڙهيا پي، مان بِه اُتي هوس
توکي مُنهِنجو موُنکي تُنهِنجو ٿِيَڻُ کَپي
مؤت سان ويڙهِه جي ڳالهِه ڪا ٻي هُئي
روزُ جيِئَنِ ٿا روزُ مَرَنِ ٿا
هِنَ دِلِ جي توسان ڳالهه ڪَبي، ٻئي ڪَنهِن ڏيِنهُن
گيِتُ پيارَ جو ڪِئن ڳايان، کَنگھِه اَچي ٿي
اَکِ کوليان يا اَکِ ٻوُٽيان مان
پاءُڪَڏَهِن تَه ڪَڏَهِن ڀاڄيِ گھَٽِ
ڪا نَه ڪا روزُ ٿي هُجي ڀَڃ ڊاهَه
جَڳُ سَموُرو وَڃي مِلي، نَه کَپي
خاموش رَهي خوُبُ سَهَن ٿا
ڳالهِه ڳالهِه تي موُن کِلَڻُ رُئَڻُ ڇَڏي ڏِنو
جھيِڻي ئي روشني گھَڻي آهي
پِڃِرَنِ جي ڳالهِه نَه آ ڪَمرَنِ ۾ پِڻِ ساهُه مُنجھي
ڳالهِه هَر دِلِ وَٽان هُجي گھَٽِ وَڌِ
هَر ڪِٿي آ ڦِڪي روشني ڇا ڪَجي
چاهَه ڪَهِڙي ڪَيان عُمِر هِنَ ۾
راهَه ساڳي وَٺي توُن هَلَڻُ، ڇَڏِ کڻي
جيِوَنُ سارو آ بي معنيٰ آسَ بِنان
ڪتاب تي آيل ريٽنگ ۽ رايا

ھيستائين ڪابہ ريٽنگ ناھي مِلي

ڪتاب تي راءِ ڏيڻ لاءِ مھرباني ڪري لاگ ان ڪريو.

ڪتاب بابت وڌيڪ:

  • ليکڪ ڊاڪٽر ونود آسوداڻي
  • ڇپيو ويو
  • ڇپائيندڙ پبلشر بابت ڄاڻ موجود ناهي
  • ڇاپو پھريون
  • عالمي ڪتاب نمبر
  • آن لائين ٿيو 16/Jun/2017
  • ترجمو آھي؟ جي نہ
  • ٽيڪسٽ ۾ آھي؟ جي ھا
  • لاٿو ويو 797 ڀيرا

ڪتاب ۾ ٽِڪليون