شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

چاهَه ڪَهِڙي ڪَيان عُمِر هِنَ ۾

چاهَه ڪَهِڙي ڪَيان عُمِر هِنَ ۾
وِرتَ ڪَهِڙا رَکان عُمِر هِنَ ۾

واري واري بڻيا خوابَ سارا
ڏوهُه ڪَنهِن کي ڏِيان عُمِر هِنَ ۾

دوستي، دُشمَني، پيارُ، نَفرَتَ
ڪيِنَ سَمجھي سَگھان عُمِر هِنَ ۾

شاهُه، سامي، سَچَلُ، ساڌُ ٻيلو
سِنڌُ تو لءِ سِڪان عُمِر هِنَ ۾

عَڪسُ هُنَ جو اَکيُن ۾ اَڃان آ
جھيِڻو جھيِڻو ڏِسان عُمِر هِنَ ۾

پيارُ هوُ، سارُ هوُ، ساهُه هوُ آ
بي خوديءَ ۾ چَوان عُمِر هِنَ ۾

باهِه طوُفان توکان جُدائي
آنءُ ڇا ڇا سَهان عُمِر هِنَ ۾

نيڻَ ۾، خوابَ ۾، سوچَ ۾ هوُ
نانءُ ڇا لءِ کَـڻان عُمِر هِنَ ۾

سارَ دِلبَرَ لَهان ڪِئَن مان ڪَنهِنجي
ڪونَ کٽَ تان اُٿان عُمِر هِنَ ۾

لُڙِڪَ لَرزي پَوَن جيڪڏهِن خَطُ
ڪو پُراڻو پَڙهان عُمِر هِن ۾

راندِ لِڪَ ڇَپَ ڪَيوُن جي هُجيِن توُن
مان اَڪيلو لِڪان عُمِر هِنَ ۾؟