ڳالهِه ڳالهِه تي کُلي کِلَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
ٻارَنِ وانگُر صافُ جِئَـڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
گھَرَ آڏو گھَرُ موُن ٺَهِرايو آ ليڪِن
ڀاءُ جِيان ساڻُ وِهَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
گھَرَ ۽ مَنَ سوڙها ٿي ويا، اوطاقَ ڪِٿي
ڪَڏهِن ڪَڏهِن ئي مِلَڻُ جُلَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
ماڳُ پَري، پَنڌَ پَري جا، هَلَندو هَلُ
ويهيِ ٿورو ساهُه پَٽَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
چَندِرُ چَئي ويو، “لِڪَ ڇِپَ گڏجي راندِ ڪيوُن”
وَقتُ مَٽِيو آ، راندِ ڪَرَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
اوراڻا ماتا جا هاڻي ڳائي ڪيرُ؟
گُمُ- سُمُ گُمُ- سُمُ گھاوَ لُڇَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
عُمِرِ سَڄي ڪا بِه خوشي، راسِ نَه آئي آ
دَرويشَ دُعا ڪَيو مَرڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ
ساهُه سُڪيِ وِيو، اُڃَ لڳي آ، آبُ مِلي
وَرَ وَرَ کارا لُڙڪَ پِئَڻُ، ڀاءِ پَوي شَلَ