شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

هَر حَقيِقَت گلي لڳائي آ

هَر حَقيِقَت گلي لڳائي آ
جِندُ سُپنَنَ کان اِئن ڇَڏائي آ

ٽانڊا ٽانڊا اَندَرُ سَڄو آهي
چِڻِنگه هَر شامَ ڪا وِسائي آ

تُنهِنجو نالو ٻُڌي خوشي ٿي ٿِئي
دِلِ جيِ ڪَنهِن ڪُنڊَ ۾ سَڻائي آ

توکي چاهيوُن ٿا، توکي چاهيوُن ٿا
ڏاڍي وَڻَندَڙَ اِها صَفائي آ

موُن پُراڻو ڪَٻَٽُ ڏِٺو کولي
ڪُجھُه اُداسي اُتي بِه ڇائي آ

ڀِتِ تي وَيٺَلُ پَکي اُڏامي وَڃي
چيِزَ هَـرَ موُن اِئين وِڃائي آ

هوُ لِکي لَفظُ لَفظُ اَڌ - اَکري
موُن بِه وَرَ وَرَ چِٺي پَڙهائي آ

اَکِ جو ڦَهِلاءُ جي ڏِسيِن هُن جو
ساري دُنِيا اُتي سَمائي آ

وَقتَ جو قرضُ ڪِئَن رَهيو باقي
موُن چُڪائي تَه پائي پائي آ

هـو اَڌوُرو سَـبَـقُ مُـحـبَّـتَ جـو
بيل بي- وَقتِ ڪَنهِن وَڄائي آ