شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

ذرا چَنڊَ سان نيڻَ مِلائي، موٽي آيا

ذرا چَنڊَ سان نيڻَ مِلائي، موٽي آيا
اُڀَ تي پَنهِنجا پيرَ گھُمائي، موٽي آيا

سُپنَن سان نيبَهُه ٿيِندو ڪيسِيِتائيِن، چَـئُـه
لُـڙِڪَ اَکيُن کان پاڻُ ڇَڏائي، موٽي آيا

هيءُ ٿيِندو، هوُ پِڻِ ٿيِندو سوچيو هُنُ ڇا ڇا!
ماٺِ رَهي هوُ پوُرَ پَچائي، موٽي آيا

بَرپَٽَ ۾ تَـرَندَڙَ بادَلَ کي ڳولهَڻَ وارا
لُـڙڪَن سان ڏِسُ پاڻُ پُسائي، موٽي آيا

اُميدُنِ تي هَـلَـندا ها، تِن جا حالُ نَه پُـڇُ
اُميدُنِ جا پَـنـکَ ڪَپائي، موٽي آيا

پياسَ اَندَرَ جي آخِر ٻُجھَندي ڪِئَن، چَئُه بادل!
بَرپَٽَ ۾ هِڪَ بوُندِ وَسائي، موٽي آيا