شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

دِلِ کي اُجِلو رَکندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي

دِلِ کي اُجِلو رَکندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي
هَرَ ڌَڙِڪَن کي ڇُهندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي

سِنڌوءَ جو پاڻي ميرو نَه ٿِئي، اِن لءِ
شاهُه سَچَلُ هوُ پَڙهَندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي

روزُ رُئڻ سان ڪي اَرمانَ وَهيِ نَه وَڃَنِ
هورِيان هورِيان ڇُلندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي

چادَرَ جا گھُنجَ سَڄو اَفسانو چَوَندا
روزُ صُبُحَ جو اُٿندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي

ڪُرسيُن مان نيتائُن جي بوُ ايِندي آ
هوُ ڌرتيءَ تي وِهَندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي

تاريخَ گواهه، لَـفظَن ڇا ڇا نَه ڪَيو آ
لَفظُ لَفظُ هوُ لِکندو آ ڇَنڊي ڦوُڪي