خَريدي هَوائوُن ۽ وِڪِڻيِ ڇَڏي
سَڄو ڏيِنهُن ڪَمَ ۾ رُڌَلُ ٿو رَهي
ڪَري ڏوهُه ڪو، ڪو سَزا ٿو سَهي
عَدالَتَ جو ڪَمُ اِئن هَليِ ٿو وَڃي
ٻُڌي ڪيرُ ڏوراپا، ڪَنهِن کي ڏِيان
ڪَيان ٿوري ڀُڻِ ڀُڻِ تَه آٿتُ اَچي
ٿِيَن قَتلَ، ڪَهِڪاءُ ڪَنهِن کي پَوي
سَڄو شَهَرُ ويٺو آ سَنکيو ڦَڪي
مان سِنڌوءَ ڪِناري وَڃي ٿو وِهان
ڏِسان ڪوئي پَنهِنجو مَتان اُتِ مِلي
ڏِسان ڪُنڊَ ڪائي جي موُنکي مِلي
رَهي شيامُ، حاسِدُ ۽ موهي جِتي
ڀَري روشنيءَ جو ذرو مُٺِ ۾ هوُ
سِتارن کي چِٻِرا سَدائين ڏِئي