شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

جھيِڻي ئي روشني گھَڻي آهي

جھيِڻي ئي روشني گھَڻي آهي
ٿورِڙي زِندَگي گھَڻي آهي

چَنڊَ سِجَ کي ڏِيوُن ڇو ڏوراپا
ڇانوَري چاندني گھَڻي آهي

سوُنهَن جا موُن معيارَ پِڻِ پَرکيا
تُنهِنجي هيءَ سادگي گھَڻي آهي

دُنيا دؤلَتَ اَوهان کَڻو، موُن لءِ
پيارَ جيِ سوُکڙي گھَڻي آهي

روُسُ، يوُروپُ، چيِنُ ڪونَ کَـپَـن
سِنڌُ، سِنڌوُ نَـدي گھَڻي آهي

دوستيءَ ۾ بِه ڪيترا ماڻا
هِڪڙيِ ئي ساهِڙي گھَڻي آهي