شاعري

مان ڀي اُتي هئس

هي ڪتاب هند جي سنڌي شاعر ڊاڪٽر ونود آسوداڻيءَ جي غزلن جو مجموعو آهي. هن ودوان جي سڃاڻپ جي هڪ خاصيت اها آهي ته هو ڄائي ڄم کان نابين آهن. باوجود ان جي تعليمي ۽ ادبي کيتر ۾ سٺو مقام حاصل ڪيو اٿن.
ادبي کيتر ۾ ڪيل شيوائن لاءِ کيس اکل ڀارت سِنڌي ٻولي ۽ ساهتيه سڀا، جئپور پاران 2014 ۾ راشٽريه پُرسڪار سان نوازيو ويو. 2015 ۾ سندس غزلن جي ڪتاب ”ڀُڻ-ڀُڻ“ کي اين.سي.پي.ايس.ايل. جو 50 هزار روپيه جو راشٽريه ساهتيڪ پُرسڪار ڏنو ويو.
Title Cover of book مان ڀي اُتي هئس

چَئِنُ اَمَنُ ۽ ڀائيِچارو

چَئِنُ اَمَنُ ۽ ڀائيِچارو
گھوراروُءَ جو هوڪو آهي

اِنساني مُلهَه ڪاٿي رَکِجَن
گھَرَ ۾ خالي کوکو آهي؟

نيِنڍَ مِلي جَـلسي جي مونکي
مَحفِل ۾ ڪو موڳو آهي؟

قُران پَڙهي يا هوُ گيِتا
ڪيڏو عُمدو طوطو آهي

پيارُ ڪَيوُن ۽ ڀاڪُرَ پايوُن
جيوَنُ سُهِڻو موقعو آهي

اَکِ ۾ اوُندَهِه، هارَ نَه سَمجھو
مُٺِ ۾ سُپِنو سوگھو آهي

ساهُه کڻي ٿو سوچي سوچي
جيِوَنُ سارو ٻوجھو آهي