الطاف شيخ ڪارنر

گهاتو گهر نہ آئيا

هي ڪتاب سمنڊ ۽ سامونڊي جيون سان گڏ آبي جيون تي لکيل ڪالمن، سفرنامن، مضمونن ۽ ڄاڻ تي مشتمل آهي، جنهن جو ليکڪ ناميارو سفرناما نگار الطاف شيخ صاحب آهي.
ڪتاب ۾ کوڙ دلچسپ ۽ معلوماتي مضمون شامل آهن، جيئن شارڪ مڇي لذيذ ڇو آهي، خطرناڪ ڇو آهي؟ وهيل مڇي جا قسم، ان جا فائدا ۽ اها وهيل جنهن جي عنبر سبب اسپيني مهاڻا ڪروڙ پتي ٿي ويا. گانگٽ، اسپنج ۽ ٻين آبي جيون بابت دلچسپ معلومات. سنڌو نديءَ جي انڊس ڊولفن يا انڌي ٻلهڻ بابت تفصيلي ڄاڻ. سنڌوءَ جي لذيذ ترين پلي مڇيءَ بابت تفصيلي ۽ دلچسپ مضمون. ڳاڙهي، نيري، اڇي ۽ ڪاري سمنڊ بابت معلومات. کاري ۽ مٺي سمنڊ بابت حقيقتون ۽ معلومات ۽ ٻيا به کوڙ پڙهڻ جهڙا ليک شامل آهن.
  • 4.5/5.0
  • 4987
  • 1170
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book گهاتو گهر نہ آئيا

ڇا شارڪ ۽ وهيل ساڳي جنس جون مڇيون آهن؟

نه. هرگز نه. ٻنهي ۾ وڏو فرق آهي. طبيعت ۾ سمجھو ته هڪ بگھڙ آهي ته ٻي اُٺ آهي. اسانجو جهاز جڏهن ڪنهن به بندرگاهه ڏي ويندو آهي ته اسان ان ۾ يڪدم گهڙڻ بدران ويهارو کن ميل پري کلئي سمنڊ ۾ اچي لنگر ڪيرائيندا آهيون ۽ پوءِ انتظار ڪندا آهيون ته ڪڏهن ٿا بندرگاهه وارا اسانجي جهاز کي اندر گهرائين. بندرگاهه کان ٻاهر جتي اچي لنگر (Anchor) ڪيرائيندا آهيون اهو انتظار گاهه ”ائنڪريج“ سڏجي ٿو. ائنڪريج تي جيئن ته نه جهاز هلائڻ يا ان جي مرمت جو ڪم هوندو آهي ۽ نه ٻيڙيءَ ۾ چڙهي بندرگاهه گهمڻ جي اجازت هوندي آهي. ان ڪري جهاز ۾ سوار آفيسرن جي خاص وندر جهاز جي ڏاڪڻ تان هيٺ لهي سمنڊ ۾ ترڻ ۽ ٽٻيون هڻڻ هوندو آهي. پوءِ ڪن ڪن بندرگاهن جي ائنڪريجن تي جهاز ۾ موجود جھونن خلاصين جا ترڻ وارن کي دڙڪا هوندا آهن ته ”بابا سمنڊ ۾ نه گهڙو هن علائقي ۾ شارڪ مڇيون آهن“. هو هميشه شارڪ مڇيءَ لاءِ چتاءُ ڏيندا آهن..... ڪڏهن به ڪو وهيل مڇيءَ لاءِ نه چوندو آهي. اهو ان ڪري جو وهيل مڇي يا ٻيو ڪو سامونڊي جانور يا مڇي انسانن تي حملو نٿي ڪري پر شارڪ مڇي بگھڙ يا ڪنهن ٻئي خونخوار جھنگلي جانور وانگر حملو ڪري ٿي. هلندڙ جهاز مان ڪو ڪري پوندو آهي ته باقي عملو هن کي ٻڏڻ کان وڌيڪَ شارڪ مڇيءَ جي ڊپ کان جلدي ڪڍڻ جي ڪوشش ڪندو آهي ۽ جيڪڏهن ڪو ماڻهو زخمي حالت ۾ ڪري ٿو ته شارڪ مڇي پهچڻ ۾ ويرم ئي نٿي ڪري. هن کي انساني رت جي خوشبوءِ پري کان پهچيو وڃي. جيتوڻيڪ وهيل جانور آهي ۽ تمام وڏو جانور آهي.... بلو وهيل ته 110 فٽ ڊگهي ۽ وزن ۾ 100 ٽن به ٿئي ٿي ۽ شارڪ جيڪا مڇيءَ جو قسم آهي ۽ وهيل کان گهڻو ننڍي 20 فٽ کن ٿئي ٿي. ۽ وزن ۾ ٻَه ٽَن (ٻَه هزار ڪلوگرام) مس ٿيندي پر اها ماڻهو يا ٻين سامونڊي جانورن تي حملو ڪري انهن کي کائي ٿي. وهيل کي شڪار ڪرڻ جي عادت ناهي. هوءَ وات ذريعي سمنڊ جو پاڻي اندر داخل ڪري پوءِ منهن ۾ لڳل ڇاڻين ذريعي پاڻي واپس ڪڍي ٿي ۽ سامونڊي گاهه ۽ سنهيون سنهيون مڇيون جيڪي اندر اٽڪيو پون انهن کي چَٽي کائي ٿي. وهيل جي ٻي جنس ڏندن واري آهي پر اهي به هڪ خاص قسم جي مڇي اسڪڊ سمنڊ جي تري مان ڪڍي ڳڙڪائي ٿي. بس ڪڏهن ڪڏهن حملي مهل وهيل مڇي مهاڻن جي ٻيڙي اونڌي ڪري ٿي يا ڏندن سان ٽڪرا ٽڪرا ڪري ٿي. پر شارڪ جو ڪم ئي حملو ڪري شڪار کي ڏندن سان جھلڻ آهي. شارڪ جا ڏند خطرناڪ قسم جا ٿين ٿا پر هوءَ انهن سان چٻاڙي نٿي سگهي. انهن سان شڪار کي فقط ٽڪرا ٽڪرا ڪري ٿي ۽ انهن ٽڪرن کي پيٽ اندر داخل ڪري ٿي.
شارڪ جيئن ته مڇيءَ جو قسم آهي، اها ٻين عام مڇين وانگر آنا ڏئي ٿي...... وهيل مڇي جانورن وانگر ڦر ڏئي ٿي. شارڪ مڇيون پنهنجا آنا سمنڊ ۾ خارج ڪري گهمنديون ڦرنديون رهن ٿيون.... پٺيان اهي بچن يا مرن شارڪ کي ٻين مڇين وانگر پرواهه نٿي رهي. وهيل مڇي هڪ ڦر ڏئي ٿي پر اها مينهن ٻڪريءَ کان به وڏو عرصو ان کي پالي تاتي ٿي ۽ ٿڃ پياري ٿي.
شارڪ جي جسم ۾ ٻين مڇين وانگر ڪنڊا (Cartilage) ٿين. وهيل کي جانورن وانگر هڏا ٿين. اها ٻي ڳالهه آهي ته اهي وزن جي حساب سان بيحد هلڪا ٿين ٿا..... گهٽ density وارا..... جيئن هن کي ترڻ ۾ سهوليت رهي. پر اهو آهي جو اهي بيحد مضبوط ٿين ٿا ۽ انهن مان ڪيترائي اوزار ٺهن ٿا. وهيل جي سائيز وڏي هجڻ ڪري سندس هڏا به ايڏا ڊگها ۽ موڪرا ٿين ٿا جو انهن مان استري لاءِ ٽيبلون پڻ ٺهن ٿيون.
شروع ۾ به لکي آيو آهيان ته شارڪ هڪ شڪاري ۽ حملو ڪندڙ جانور آهي ۽ سمنڊ ۾ ڪرندڙ ملاح/خلاصيءَ کي ٿڌي پاڻيءَ کان وڌيڪَ شارڪ جو خوف رهي ٿو. ٻئي پاسي وهيل کڻي ڏهوڻي وڏي آهي پر منجھس شڪار ڪرڻ جي صلاحيت ناهي. هن جو گهڻو گذر سفر سامونڊي گاهه (Plankton) ۽ ننڍڙين مڇين (Krill) تي آهي جيڪي سوين گئلن پاڻيءَ سان گڏ سندس وات ۾ پاڻهي داخل ٿين ٿيون.
شارڪ مڇي بک ۾ ٻين شارڪ مڇين کي به نٿي ڇڏي. پر وهيل مڇي پنهنجي جنس جي مڇيءَ جو نالو هرگز نٿي وٺي...
وهيل مڇي آوازن ذريعي ٻين وهيلن ۽ پنهنجي ٻچي سان رابطي ۾ رهي ٿي. هوءَ ڪيترن ئي قسمن جا آواز ڪڍي سگهي ٿي.... ويندي ڳائيندي به آهي. پر شارڪ مڇيءَ ۾ ڪا اهڙي قابليت نه آهي.
وهيل مڇي انسان ذات سان دوستي به ڪري ٿي خاص ڪري ڊولفن جيڪا ترندڙ سان گڏ تري به ٿي ۽ سيکارڻ سان ڪيترائي کيل تماشا ۽ ڪرتب به ڪري ٿي پر شارڪ مڇيون ڪنهن جون دوست نه آهن ۽ نه انهن ۾ ڪرتب سکڻ جي توفيق آهي.
شارڪ مڇيون ٽولن ۾ رهن ٿيون. وهيل مڇي اڪيلي رهي ٿي سواءِ ميلاپ (Mating) جي موسم ۾ يا جڏهن هو هڪ سمنڊ کان ٻئي ڏي لڏپلاڻ (Migration) ڪن ٿيون.
شارڪ ساهه کڻڻ لاءِ سمنڊ جي پاڻيءَ مان ڪلين (Gills) ذريعي آڪسيجن ڇڪي ٿي. وهيل ٻين جانورن وانگر نڪ ذريعي هوا ڦڦڙن ۾ داخل ڪري ٿي.
وهيل سمنڊ اندر 5 منٽن کان ڏيڍ ڪلاڪ تائين ٽٻي هڻي سگهي ٿي. ان بعد هن کي ساهه کڻڻ لاءِ سمنڊ جي مٿاڇري تي اچڻو پوي ٿو. شارڪ مڇي سڄي زندگي سمنڊ اندر گذاريو ڇڏي. سمنڊ مان ٻاهر نڪرڻ هن لاءِ موت آهي جو ساهه کڻڻ لاءِ هن کي ڦڦڙ نه آهن.
شارڪ مڇيءَ جون 400 کن جنسون چيون وڃن ٿيون. وهيل جون اسي نوي کن مس آهن. شارڪ مڇي ترڻ مهل پنهنجو پڇ نانگ وانگر کاٻي کان ساڄي ڦٿڪائي ٿي. وهيل پنهنجو پڇ هيٺ مٿي لوڏي ٿي.