• ”کيس چئجو هتان سدا گذري“
کيس چئجو ته هتان گذر نه ڪر
شهر جو شهر دربدر نه ڪر
هنن ٻنهي شاعرن جي احساسن ۾ هڪجهڙائي بکي ٿي. لفظ اظهار جي طريقي ۾ فرق آهي. سجاد ميراڻيءَ جي غزل
کيس چئجو هتان سدا گذري
شهر ساري لئه ٿي دعا گذري
۾ پيار ڦاٻوهه جي پالوٽ آهي، جيئن هن ابتڙ واري غزل ۾ محبوباڻي حُسن ۽ ناز انداز وارن احساسن جو اظهار آهي. توڻي جو سجاد ميراڻيءَ جي غزل جي مطلع جي ٻي سٽ ۾ محسوس /معلوم ٿو ٿئي ته شاعر ملاڻڪو روح رکي ٿو ۽ پنهنجي ڪنهن بزرگ، مرشد يا استاد لاءِ لکيو اٿس. جيڪڏهن مٿين سٽ سان ” عشق وارن لئه ٿي عطا گذري“جوڙيوال ڪري ها، ۽ دعا جو طلبگار نه هجي ها ته غزل اڃان وڌيڪ ڀرپوريت ڏيکاري ها!. پر سجاد ۽ مان مولواڻا ڀاسندا آهيون، انهيءَ مشرب مان جو پيتو اٿئون. پريالوءِ شهر، ڪيترن پاسن کان شاهوڪار ۽ شاداب رهيو آهي ۽ پنهنجي نالي جو ڀرم رکيو اٿس. هتي ئي سنڌ جي سدا حيات راڳي سرمد سنڌيءَ جو جنم ٿيو ۽ هتي ئي هوائن ۾ خوشبو جو هڳاءُ. ۽ هتي ئي سندس ڀاءُ به آهي. جيڪو سرمد جي هر شيءِ جي وارثي ڪيون بيٺو آهي ۽ ان جي ناز، آواز ۽ انداز جي وارثي به هتي ٿي شڪيل پريالويءَ جهڙو معتبر شاعر ٿي گذريو ته هتيئي سجاد ميراڻي به آهي. جيڪو پيار پريت سان تيار ٿيل، گيت ، غزل، هوائن، سُرن ۽ڪتابن جي حوالي ڪري رهيو آهي.۽ پنهنجي شهر ۾ سنڌي ادبي سنگت جي مشعل هٿ ۾ کنيو بيٺو آهي. راتين جون راتيون ۽ ڏينهن جا ڏينهن ادبي گل ورکا ڪبدو رهي ٿو. البت مون وانگر ئي سندس هڪ ٽنگ بهشت۾ ته هڪ ٽنگ دوزخ ۾ آهي. منهنجو مطلب مذهبيت ۽ نه مذهبيت جي وچ تي بيٺل آهي. نه ته ڪٽر مذهبي آهي نه ئي وري ڇڙواڳ روشن خياليءَ جو ٻٽاڪي. ڇو ته روشن خياليءَ جو اهو مقصد اهو بنهه نه آهي ته پاڻ سماج ۾ لَٽا لاهي اگهاڙا ٿا چئون ته ”اسان روشن خيال آهيون ۽ فطرت جي پوئلڳي پيا ڪريون. سجاد ميراڻيءَ جي اها فڪري توڙي تهذيبي وسعت ئي نه آهي.جنهن ۾ نه هو سماجي قدرن جي لتاڙ جوحاميآ نه ئي دل دماغ جي شهر ۾ تنگ گهٽين جو قائل. ڳوٽس ايترو پيار پاٻوهه سونهن جي سونهن لاءِ ڪشاده دلي آهي تيتري ئي پنهنجي تهذيبي قدرن جي اهميت چوي ٿو ته:
کيس چئجو سنڌو سڪي ويو آ
سنڌ تي پئي ٿي ڪربلا گذري!
جڏهنن چميءَ جي سخا جي طلب ٿو ڪري ته اها به سندس اندر جي سونهن آهي ۽ چميءَ کي محدود ڪرڻ ۾ محدود سوچن جي ناجائز مداخلت ٿيندي.
کيس چئجو ”سجاد“ سوالي آ
هڪ چميءَ جي ڪري سخا گذري
مان سمجهندو آهيان ته هن شهر تي جنهن ماڻهوءَ اهو نالو رکيو آهي ته هتي جا ڪيترا دوست، ان جي احساسن جي تسڪين ۽ تڪميل ڏانهن شهر ۾ ادبي ماحول جي اُجراڻ جو هميشه خيال ڪندو رهي ٿو.
سرڪش سنڌي
لاڙڪاڻو