• دوستيءَ جي روپ ۾ دشمني ناهي چڱي
ڪنهن کي ماتم ۾ وجهي لڪ ۾ خوشي ناهي چڱي
مون تي ڪوئي ڏوهه آ ڊوهه آ يا ڇوهه آ
ڇو نه ٿا منهن تي چئو ائين بيوسي ناهي چڱي.
راضي ٿي رحمان ڀي شيطان ڀي شاباس ڏي،
دل ۾ دُوئيءَ کي رکي ير! بندگي ناهي چڱي.
چار ڏينهن چاهه ڏئي پو منهن مٽي ڇو ٿا وڃو،
لائجي ته نڀائجي نه ته دوستي ناهي چڱي.
مرڪندڙ چهرو ڪري ملندا هيئو مسرور ٿي،
هاڻ هِنَ مسڪين سان هي بي رُخي ناهي چڱي.
عشق جو امتحان ڪا راند ناهي او مٺا!
پو مريضِ عشق سان ناراضگي ناهي چڱي.
هٿ ڏئي جيڪو ملي سو يار منهنجو آ پڪو،
ايتري ”سجاد“ جڳ ۾، سادگي ناهي چڱي.
*