• سبق صوفين جو وساري ڇڏيوسين
اسان پاڻ کي پاڻ ماري ڇڏيوسين.
ڀٽائيءَ سان ڀي رکي سين نه ياري،
مَدَنَ کي به من مان ميساري ڇڏيوسين
سچل ۽ سامي به سيني ۾ ناهن،
روحل ، حمل کي به واري ڇڏيوسين.
بيدل ۽ بيڪس جي روضن کي تالا،
عقيدتمندن کي اُٿاري ڇڏيوسين.
جهيڙي ۽ جنگ کي ڳچيءَ ۾ وڌوسين،
ڪبوتر ۽ ڳيرو اُڏاري ڇڏيوسين.
هٿن ۾ ڪڙيون ۽ پيرن ۾ ڏانوڻ،
پري کان پرينءَ کي نهاري ڇڏيوسين.
*