شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• هڪ ڀيرو اڱڻ منهنجي پرين پير ڀري ها، منهنجو هنيانءُ ٺري ها

هڪ ڀيرو اڱڻ منهنجي پرين پير ڀري ها، منهنجو هنيانءُ ٺري ها
گڏ گوڏي ويهي يار جي ڳالهين ٻه ڪري ها، منهنجو هنيانءُ ٺري ها

محبوب جي مئخاني ۾ ڪا کوٽ ته ڪانهي،ڪا ٽوٽ ته ڪانهي،
ڇا ٿيس جي مون لاءِ به هڪ جام ڀري ها،منهنجو هنيانءُ ٺري ها

منهنجي رقيبن ڏي ته هر روز وڃي ٿو، ڀيرو نه ڀڃي ٿو،
والله هڪ وار هو مون ڏي به وري ها،منهنجو هنيانءُ ٺري ها

منهنجي نه سري هن کان سوا هن جي سري وئي، ٿي ڳالهه ڳري وئي
هئه ڪاش جي هن جي به سوا مون نه سري ها، منهنجو هنيانءُ ٺري ها

هڪ ديد جي خاطر ٿو سڪان سال ٿيا هِن هي حال ٿيا هن
هن حال فقيريءَ تي اگر ڌيان ڌري ها،منهنجو هنيانءُ ٺري ها

”سجاد“ آ لاچار، مجبور ۽ بيوس، ڀلا ڪاڏي وڃي ڏس؟
گهورن جو آهي گهايل، گهايل کي گهري، منهنجو هنيانءُ ٺري ها