شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• ڀٽائيءَ کان سوال

لطيف چواڻي ته
سڄڻ ۽ ساڻيهه ڪنهن اڻاسيءَ وسري
پر آءٌ ڪريان به ڇا؟
هڪ پاسي ديس ٻيو پرين آ پرديس
ڪنهن سان رهان، ڪنهن کي ڇڏيان
اها ڳالهه کڻي لطيف کان پڇيم،
لطيف سرڪار ورانيو
ديسي سيڻ ڪجن پرديسي ڪهڙا پرين
مون عرض ڪيو سائين انهيءَ بيت جي
آخري سٽ هي به ته آهي
پڄاڻا پرين ڪجي بس ڀنڀور کان
ڀٽائيءَ چيو
وڃي ڇو وڻڪار، هت نه ڳولهين هوت کي
مون عرض ڪيو ته سائين! توهان ئي ته چيو آ ته
ويهه مَ مُنڌ ڀنڀور ۾ ڪر ڪو واڪو وَسُ
انهيءَ تي لطيف سرڪار مرڪي فرمايو ته
مارئي جيڏي محبت، سسئيءَ جيڏو سُور
اندر جن حُضور پنڌ نه پڇن پرينءَ جو.
*