شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• پريان لوءِ جي سونهن سجادميراڻي

ادب جي دنيا ۾ حقيقت سان ڏسجي ته آڱرين برابر اديب ۽ شاعر نظر ايندا جيڪي ادب سان سچا آهن. ۽ اهي پنهنجو ڪردار سٺي نموني نڀائيندا پيا اچن. انهن ٿورڙن جي صف ۾ اسان کي گلابن جي شهر پريان لوءِ ۾ جنم وٺندڙ سائين سجاد ميراڻي به نمايان نظر ايندو.
سائين سجاد ميراڻي جتي انقلابي شاعري سجڻ کي اهميت ڏئي ٿو اُتي سونهن کي اوليت ڏئي ٿو. سائينءَ جي هر غزل ۾ ترنم، رڌم ۽ روانگي اهڙي نموني آهي جو غزل پڙهڻ ۾ لطف حاصل ٿيندو وڃي ٿو اچو ته سائين سجاد جي شاعريءَ ۾ سونهن وارو عنصر ڏسئون:
سجاد کي تون سونهن مان
ڪجهه نه ڪجهه ضرور ڏي
يا غزل جي هن بند ۾ ڏسو:
اوهان جي نازن ڇڏيو آ موهي عجيب آهن ادائون ساريون
حسن اوهان جو رهي سلامت، سدائين هار ۽ سينگار ۾ هج
سائين سجاد جي شاعريءَ ۾ جوانيءَ وارا جذبا به نظر اچن ٿا جيئن:
سج جهڙي پرينءَ کي جو ڀاڪر ڀريم
پوءِ ته مان ڀي ويس ڄڻ ٻري پيار ۾
توڙي جو سائينءَ جي پوري عمر هڪ باعمل ديني جماعت سان سلهاريل رهي آهي ۽ اڃان به ان جماعت سان لاڳاپيل رهندو پيو اچي تڏهن به سائين اجائي ۽ هٿ ٺوڪيون فتوائون ڏيندڙ مولوين کي حق چوڻ کان ڪونه ٿو ڪيٻائي:
او واعظا! تون دوزخ جا دڙڪا نه ڏي
آءٌ پاڻ هي خدا سان ٺهي ٿو وڃان
يا وري سندس هن شعر ۾ :
مون سان جنت ۽ دوزخ جون ڳالهيون نه ڪر
روح منهنجي ۾ راڻو رچي ويٺو آ
استاد ميراڻيءَ جي شاعريءَ کي پڙهڻ سان جيڪو سڪون ۽ چين ملي ٿو اهو صرف ان ڪري ئي ملي ٿو جو سائين سجاد جي شاعريءَ ۾ نواڻ ۽ لفظن جي ترتيب سٺي نموني جي آيل آهي ۽ لفظن کي ان جڳهه تي استعمال ڪري ٿو جتي انهن لفظن جي ضرورت هجي ٿي ۽اها هڪ استاد ميراڻيءَ جي ڏاهپ به چئجي ته غلط نه ٿيندو ڇو ته لطف ڏيندڙ لفظن کي استعمال ڪرڻ جو ڏانءُ به قدرت طرفان عطا ٿيل اٿس اچو ته سندس هن هڪ غزل جي بندن ۾ ڏاهپ ۽ سجاوٽ ڏسئون ته ڪيئن نه سائين لفظن جي محلات اڏي ٿو:
وقت جي وهڪري ۾ وهي ٿو وڃان
يار آهيان مٽيءَ جو ڊهي ٿو وڃان
يا
تنهنجي ٻيڙيءَ ۾ ڳورو رڳو مان ئي هان
تنهنجي چئي کان اڳي ئي لهي ٿو وڃان
استاد ميراڻي ادب جي شاهراهه تي مسلسل سفر ڪندي پڙهندڙن کي پنهنجي شاعريءَ جو هي ٻيو ڪتاب”مان تنهنجو هان“ تحفي ۾ ڏئي وڏا وڙ ڪيا آهن. جيڪي شايد عمر ڀر لهي سگهن. اميد ته استاد ميراڻيءَ جي پهرين شعري مجموعي ”دلدار وڏي شيءِ آ“ جيان هي ڪتاب به ادب جي دنيا ۾ املهه جڳهه والاريندو.




سعيد سنڌي
پريان لوءِ