• بهارن جي بهاريءَ ۾ نه دل کي ڪو قرار آهي
سڄڻ جي منهنجي سامهون آ سرءُ ڀي پو بهار آهي
پيتو هو جام جيڪي مون سڄڻ جي ساقي خاني مان
لبن تي اثر آ ان جو ۽ اکڙين ۾ خُمار آهي
جڏهن کان ير جدا ٿيو آصنم سهڻو سٺو سائين
انهيءَ ڏينهن کان اکيون آليون ۽ دلڙي بيقرار آهي
پڇن ٿا پيا ”ميراڻي“ ڇو ائين ويڳاڻو ويٺو آن،
چون ٿو ٻيو ته ڪجهه ناهي پرين جو انتظار آهي.
*