• نعت
محمد جي آ ذات ڪيڏي نرالي
سخا ۽ عطا جو آ درياءُ بيشڪ
نه خالي ڪو موٽيو ڪڏهن سوالي
پٿرن به پياري پرينءَ کي سڃاتو
اُٺ ڀي اچي ٿيا حالي حوالي
شفق تي جا لالڻ ٿئي شام جو ٿي
اها آهي دستِ محمد جي لالي
انهيءَ درجو آهي مداحي ”ميراڻي“
جنهن در جو جبرئيل آهي ٽپالي
*