شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• عرض منهنجو اگهائجو جانان!

عرض منهنجو اگهائجو جانان!
نينهن مون سان نڀائجو جانان!

لوڪ سان ڀل ڦٽائجو جانان!
پر نه مون سان ڦٽائجو جانان!

مون کي پيرن جي بس جتي سمجهي،
پنهنجي پيرن ۾ پائجو جانان!

آءُ مس مس مِڙي سگهيو آهيان،
ڪين مونکي ورهائجو جانان!

نينهن نِروار ٿي نه پنهنجو پئي،
نينهن کي ڪجهه ته پائجو جانان!

توڏانهن سورج مکي مُڙي نه وڃي،
چهرو پنهنجو لڪائجو جانان!

تنهنجو چهرو ته حجرِ اسود آ،
پنهنجو چهرو چمائجو جانان!

*