شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• اچو ٿا نچان ٿو، وڃو ٿا لڇان ٿو

اچو ٿا نچان ٿو، وڃو ٿا لڇان ٿو،
لڪو ٿا پڇان ٿو، ڏسو ٿا سڪان ٿو

اوهان جي بدن مان، جا خوشبوء اچي ٿي
گلابي گلن جيان مان، ان کي سنگهان ٿو

تون سيني تي منهنجي، اچي ڪنُ رکي ڏس
اندر ئي اندر ۾، مان ڪيڏو رَجهان ٿو

پرين تنهنجي پيرن جي، خاڪِ شفا مان،
اکين ۾ وجهان ٿو، چپن سان چُمان ٿو

پڇو ٿا ته ڇا ٿو لکان ۽ پڙهان مان،
اوهان کي لکان ٿو، اوهان کي پڙهان ٿو

منهنجو دين پنهنجو، منهنجو ڌرم پنهنجو،
ڏسي سونهن ”سجاد“ سجدو ڪيان ٿو.
*