شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• پاڻيءَ جو مان ڦوٽو آهيان

پاڻيءَ جو مان ڦوٽو آهيان
ٺڪر جو مان لوٽو آهيان.

هر ڪو ٿو اُڇلائي مون کي،
ٻيڙيءَ جو ڄڻ ٽوٽو آهيان

يار جي زلفن ۾ ٿو اٽڪان،
ڀڳل ڪوئي ڦڻوٽو آهيان.

ڪوئي مون کي ڪونه وٺي ٿو،
شايد سڪو کوٽو آهيان.

رستي ۾ ٿو رُلان ڀِٽڪان،
پٿر آهيان سِروٽو آهيان

يار ”سجاد“ ٿو هر ڪو پڪڙي
وڌوا جو ڄڻ چوٽو آهيان.
*