• وقت جي وهڪري ۾ وهي ٿو وڃان
يار! آهيان مٽيءَ جو ڊهي ٿو وڃان
تنهنجي ٻيڙيءَ ۾ ڳورو رڳو مان هان،
تنهنجي چئي کان اڳي ئي لهي ٿو وڃان
او واعظا! تو دوزخ جا دڙڪا نه ڏي،
آءٌ پاڻ هي خدا سان ٺهي ٿو وڃان
نينهن جو نانءُ آهي ملامت پرين!
لوڪ ڇا ڀي چئي مان سهي ٿو وڃان
ڪين ايندو جي هُو! چينُ ايندو ڪٿي؟
پاڻ ”سجاد“ ان ڏي ڪهي ٿو وڃان.
*