شاعري

مان تنهنجو هان

سجاد ميراڻيءَ پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي سڃاڻپ ڪرائي آهي. ۽ ان سڃاڻپ سندس پهرين شعري ڪتاب” دلدار وڏي شيءِ آ“ کان وٺي، هِن شعري مجموعي ”مان تنهنجو هان“ تائين موهيندڙ سفر ڪيو آهي. ”سنڌ“ ۽ ”سرتي“ سجاد ميراڻيءَ جي شاعري ۾ ٻن اکين جيان رهيون آهن. سندس اظهار جو سادو ۽ سليس لهجو ڪنهن لوڪ گيت جهڙو احساس آڇي ٿو. سجاد شاعريءَ جي رڻ ۾ لڳ ڀڳ ٽن هاڪن کان وڌيڪ عرصو، بنا ساهيءَ جي، ڪڏهن هورڙيان هورڙيان ڌيرج سان ته ڪڏهن تڪڙين وکُن سان بهرحال، پنڌ پئي ڪيو آهي.
Title Cover of book مان تنهنجو هان

• ايڏي ويساهه گهاتي ڇو؟

ايڏي ويساهه گهاتي ڇو؟
مڏي ڪنڌ تي ڪاتي ڇو؟

منهنجي ڌرتيءَ تي رهندي
مون سان ٻولي ٻاتي ڇو؟

جيڪو سنڌ کي ماءُ نه سمجهي
اهڙو گهر جو ڀاتي ڇو؟

جنهن کي جيئه ۾ جاءِ ڏني مون
تاڻيئين مون سان ڇاتي ڇو؟

هاڻي ويٺو پڇتايان ٿو
لئون انهيءَ سان لاتي ڇو؟

”ميراڻي“ ٿو سيد سڏجي
اڄ ڪلهه جمعراتي ڇو؟
*