مخالف هوائن کي ڏسي، ڇو ته روئين پيو؟
۽ دلبر جي دغائن کي ڏسي، ڇو ته روئين پيو؟
هر ڪنهن جي زبان تي آهي ذڪر سندو تو،
پوءِ پيارا گلائن کي ڏسي ڇو ته روئين پيو؟
هي ڪارا ڪڪر، ڏينهن کي ڍڪي، آيا وسڻ لئه،
تون اهڙي گهٽائن کي ڏسي ڇو ته روئين پيو؟
تو جنهن کي هو پوڄيو، صلو تنهن جو مليو ٿئي،
الفت جي انعامن کي ڏسي ڇو ته روئين پيو؟
توکي تنهنجي وفائن جي ڪري ڏوهي ڪوٺين ٿا،
تون اهڙي گناهن کي ڏسي ڇو ته روئين پيو؟
تو ٿر جي يتيمن جو ڪڏهن حال ڏٺو آهي!؟
اربابي عذابن کي ڏسي ڇو ته روئين پيو؟
هي ڪنهن جي اڳيان لُڙڪ واهين ويٺو اي ”نفيس“،
بي نور نگاهن کي ڏسي ڇو ته روئين پيو؟
*